کریم (اسم الله)
اين اسم و صفت خداوندى، صفت مشبّهه به معناى خالى از پستى و نقايص، زياد بخشنده و نيكى كننده، گرامى شدن، كرامت و بخشش داشتن است. اسم كريم به عنوان وصف خداوند، دو بار در قرآن آمده است:
- «... فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ». (سوره نمل (27)/ 40)
- «يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ». (سوره انفطار (82)/ 6)
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 24، ص 103.
ردهها: